Kippenwekker

Een kip heeft voor mij altijd iets rustgevends met haar geslenter en getok, altijd op zoek lijkend naar eten. Maar ik vind ze ook eigenwijs. Wij waren een keer met vakantie in Uruguay. Daar verbleven we op een ‘estancia’. Dat is een soort toeristenboerderij. Het was er prachtig en er liepen paarden en kippen rond. Alles was gelijkvloers gebouwd en je had dus de hele dag uitzicht op de dieren van de estancia. Op dagen dat de estancia niet door toeristen werd bewoond, was deze duidelijk het eigendom van de omgevende natuur.

Dikwijls zagen we nieuwsgierige kippenkopjes voor de gesloten schuifdeur van de eetzaal. Ze drentelden heen en weer op zoek naar de ingang. Soms, als het erg warm was, ging de schuifdeur open voor wat verkoeling. Dat hadden de kippen direct door. Ze tippelden tokkend naar binnen en doken vol op de gedekte tafeltjes. De kippen hadden vrij spel, want wij zeiden er niets van en genoten ervan zolang het duurde. Dat was totdat de gastvrouw erachter kwam en ze ze ‘sssjjjt, sssjtt’ roepend en handenklappend naar buiten stuurde.

Op de estancia hadden ze ook een heel mooi zwembadje, dat in de rotsen was uitgehakt. Regelmatig verbleven er schoolklassen uit een naburig dorp. Op zulke dagen werd er een tafel buiten gezet met allerlei lekkers erop uitgestald. De tafel stond vlakbij de eetzaal en wij hadden er precies zicht op. Kleine flesjes met frisdrank, zakjes chips en een schaal met lollies stonden netjes naast elkaar. Netjes, totdat zich een kip aandiende. Nieuwsgierig sprong ze op de tafel en banjerde dwars door de flesjes heen. Er bleef er geen eentje staan. Verschrikt sprong ze op en landde toen in de bak met lollies. Als een beginner op rollerskates vlogen haar poten alle kanten op en de lollies ook. Uiteindelijk vond ze het welletjes en sprong ze onder een protesterend getok van de tafel. Wij keken ernaar en lachten om de kip, het was dan ook een kostelijk gezicht. Dat heeft ze waarschijnlijk onthouden, want de volgende morgen heel vroeg, om 5.00 uur, werden we wakker van een driftig getik.

Het silhouet van de schuldige tekende zich haarscherp af tegen het rode gordijn waar de zon doorheen scheen. Het was de kip, haar kammetje wiebelde op haar kop terwijl ze wraakzuchtig op het raam tikte.

We konden er niet boos om worden.